چنین گفت فردوسی پاک زاد...

نژاد ایرانی دژنره-قاطی پاطی- شده،یعنی با حمله و هجوم اقوام ترک و تاتار و غرب و مغول در طول زمان و پیوند با آنان،دیگر آن آریایی اصیل و نجیب نیست!و با حقیقت سه اصل انسانی تعلیمات زرتشت،یعنی اندیشه نیک –گفتار نیک و کردار نیک،فرسنگها فاصله دارد و پاک بیگانه است.

حکیم ابوالقاسم فردوسی نیز در همین زمینه،قبلا اشاراتی بدین مضمون داشته اند که به شرح زیر است:

ز ایـران  و  از ترک  و  از  تازیان         نژادی   پدید    آید    اندر   میان

نه دهقان ،نه ترک ، نه  تــازی بود         سخن ها  به   کردار   بازی  بود

شــود   بـنـده   بـی گـهـر،شـــهریار         نـژاد  و  بـزرگی  نـیـایـد  به  کار

زیـان  کسان  از  پی  ســود خویش         بجویند  و  دین  اندر  آرند  پیش

بریزند  خــون  از  پــــی  خـواسـته         شــود  روزگـار  بــــد  آراســتـه 

همه   گنج  ها   زیر  دامــان   نهند         بکوشند وکوشش به دشمن  دهند

چنان فاش گردد غم و رنج  و شـور         که  شادی  به  هنگام  بهرام گور

پــدر   با    پسر   کین   سیم   آورد         خورش  کشک و پوشش گلیم آورد

بدانـدیش  گـردد    پـدر   بر   پــسر         پسر  بر پدر  همچنین    چـاره گر

زپیمان  بگــردند   و   از    راسـتی         گرامی  شود   کژی   و   کاستی

کشــاورز  و  جنگی  شود   بی هـنر        نژاد  و  هنر   کمتر   آید  به بر

رباید  هـمـی  این از آن ، آن  از این        ز  نفرین    ندانند   باز    آفرین

به   گیتـی   کسی   را   نماند   وفــا         روان  و   زبان ها   شود   پر  جفا

نه جشن ونرامش نه کوشش نه کام         همه  چاره  ورزش  و  ساز  و دام

چــو بسیــار از ایـن داسـتان بگـذرد         کسی  سوی  آزادگان  نـنـگـرد

دل  من  پر از خون شد و روی زرد         دهن خشک و لبها شده لاجورد

عباس پهلوان